İnsan önce kendini unutur,

Sürülerde kaybolur.

Benim yolum diyemez olur.

Bazen değmez bir kadında, bir adamda unutur, bazen de kaygılarında,

Herkesi mutlu etme çabasında,

Her şeye yetişmeye çalışırken,

Kendine biçtiği misyonda,

Bazen tam da kendini düşündüğünü sanarken, kendi bencilliğinin peşinde,

Kendine yüklediği anlamda unutur…

Alışkanlıklarında,

Ya da ona alışanların taleplerine yetişme telaşında,

Iskalar kendini,

Fark etmeden başkasının hayalini, ondan beklenenleri yapmaya çalışır,

Güç, bilinirlik, aşk sandığı şey, para ya da kendini gösterme hevesinin peşinde koşar, 

Ulaşsa da bir gün, hedef haline getirdiği mutluluk onunla olmaz. 

Çünkü sahip oldukları ona ait değildir. Unuttuğu kendi, ruhu, hatırlatır kendini;

bu bazen biten ömründe, bazen yarısında, çok azı yolun başında olur

Her şey kendimizi unutarak başlar.

 

Aldatan Modern Zaman

Fırat Devecioğlu